Μαντινάδες για τον πόνο
(Πηγή: http://crete.mmx.gr/mantinades/category/ponos)
Όταν θα δω μαύρο πουλί ποτέ δεν το σκοτώνω
γιατί τον γνώρισα κι εγώ του χωρισμού τον πόνο.
Πάντα σωπώ όντε γροικώ λύρα να βγάνει κλάμα
γιατί κι αυτός που την κρατεί ζει το δικό ντου δράμα.
Δε θέλω κόσμο να θωρούν τα μάτια τα δικά μου
ας είναι εκείνα σκοτεινά ως είναι κι η καρδιά μου.
Την αφορμή απού πονώ δεν τηνε φανερώνω
να μην το μάθει και χαρεί όποιος μου δίνει πόνο.
Θλιμμένη μάσκα έβαλα στο πρόσωπό μου απάνω
για δε μπορώ ούτε μασκαράς τον γελαστό να κάνω.
Όπως το κύμα έρχεται και σκα στο βράχο απάνω
ετσά για σένα δέρνομαι κι όμως μυαλό δε βάνω.
Πολλοί σε γλέντια και χορούς, την Τσικνοπέμπτη πάνε
κι άλλοι δεν έχουν δυστυχώς φραντζόλα για να φάνε.
Σκέψου τραπέζι έστρωσα για δυο και είμαι μόνος λείπεις
κι απ’ το ποτήρι σου πίνουμε εγώ κι ο πόνος.
Βρίσκομαι στην εντατική μα κείνη δεν τη νοιάζει
και βγαίνει με τσι φίλους τση και το διασκεδάζει.
Αγάπη είναι να πονείς μα να πονεί κι εκείνη
και όχι μόνος να πονείς τσι πόνους που σ’ αφήνει.
Πες μου ποια μάνα σ’ έκανε να τηνε συναντήσω
για την καρδιά που διέλυσες ευθύνες να ζητήσω.
Μην περιμένεις δάκρυα στο φεύγα σου να βγάλω
γιατ’ έχω νιώσει στη ζωή πόνο και πιο μεγάλο.
Καλή μου φίλη η μοναξιά παρέα που μου κάνει
μα τσι πληγές στο μπέτη μου δεν ημπορεί να γειάνει.
γιατί τον γνώρισα κι εγώ του χωρισμού τον πόνο.
Πάντα σωπώ όντε γροικώ λύρα να βγάνει κλάμα
γιατί κι αυτός που την κρατεί ζει το δικό ντου δράμα.
Δε θέλω κόσμο να θωρούν τα μάτια τα δικά μου
ας είναι εκείνα σκοτεινά ως είναι κι η καρδιά μου.
Την αφορμή απού πονώ δεν τηνε φανερώνω
να μην το μάθει και χαρεί όποιος μου δίνει πόνο.
Θλιμμένη μάσκα έβαλα στο πρόσωπό μου απάνω
για δε μπορώ ούτε μασκαράς τον γελαστό να κάνω.
Όπως το κύμα έρχεται και σκα στο βράχο απάνω
ετσά για σένα δέρνομαι κι όμως μυαλό δε βάνω.
Πολλοί σε γλέντια και χορούς, την Τσικνοπέμπτη πάνε
κι άλλοι δεν έχουν δυστυχώς φραντζόλα για να φάνε.
Σκέψου τραπέζι έστρωσα για δυο και είμαι μόνος λείπεις
κι απ’ το ποτήρι σου πίνουμε εγώ κι ο πόνος.
Βρίσκομαι στην εντατική μα κείνη δεν τη νοιάζει
και βγαίνει με τσι φίλους τση και το διασκεδάζει.
Αγάπη είναι να πονείς μα να πονεί κι εκείνη
και όχι μόνος να πονείς τσι πόνους που σ’ αφήνει.
Πες μου ποια μάνα σ’ έκανε να τηνε συναντήσω
για την καρδιά που διέλυσες ευθύνες να ζητήσω.
Μην περιμένεις δάκρυα στο φεύγα σου να βγάλω
γιατ’ έχω νιώσει στη ζωή πόνο και πιο μεγάλο.
Καλή μου φίλη η μοναξιά παρέα που μου κάνει
μα τσι πληγές στο μπέτη μου δεν ημπορεί να γειάνει.